Start van de Wildernisroute

juli 30, 2021

Vrijdag 30 juli 2021

We vertrokken deze morgen om 10 u.

Van Strömsund reden we op een onverharde weg richting Vedjeön.

We kwamen langs de weg een locatie tegen waar we koffie dronken met 4 soorten gebak voor slechts 50 kronen per persoon. Een tweede kop koffie was gratis, dit is gebruikelijk in Zweden.

Bij aankomst aan de huskyfarm bracht niet iedereen er een bezoekje. Gezien mijn schrik voor honden bleef ik aan het hekken staan.

De eigenaars van de farm bezitten op dit moment 54 Siberische huskies. Afhankelijk van de temperatuur gaan ze eind augustus of september met bezoekers op trektocht met de honden. Die periode gebruiken ze sledes op wielen. De sleden worden getrokken door 6 tot 12 honden. Op elke slede kunnen 2 volwassenen en 2 kinderen plaatsnemen. De tochten zijn tussen de 15 à 30 km lang. In de winter uiteraard niet op wielen maar met de klassieke slede. In de winter kunnen de tochten veel meer kilometers bedragen. De langste rit kan zelfs 150 km zijn. Met 12 honden kan de snelheid oplopen tot 20 km per uur en kunnen zelfs 20 u. per dag lopen. Regelmatig is een stop nodig om de dieren te voorzien van eten en drinken.

De eigenaars van de huskies komen oorspronkelijk uit Tsjechië. Doch hun buren, die kippen kweekten voor eigen gebruik, klaagden dat de huskies regelmatig een kip 🐓oppeuzelden. Ook de temperatuur is in Tsjechië te hoog voor de huskies. Dit is de reden waarom ze verhuisden naar deze regio. De dieren voelen zich in de winter fantastisch in Zweden, bij temperaturen van -20 graden.

Deze husky luistert naar de naam Iceman
en is de leider in een trekspan.

Na dit bezoek neem ik het stuur over zodanig dat Eddy sneller in en uit kan stappen om te fotograferen.

We waren nog niet lang aan het rijden toen Nicolas opeens stopte midden op de weg. Ik reed een beetje naar links om te zien waarom hij niet verder reed. Er stond een elandkalf midden op de weg. Eddy kon het niet laten om foto’s van dichtbij te gaan nemen. De eland liet zich benaderen en poseerde voor de fotosessie 😀.

We stopten onderweg nog enkele keren om foto’s te nemen.

Nog geen echte beren 🐻 gespot, wel deze.

Na een onweersbui die een 10-tal minuten duurde, stopten we nog eens en we zagen hoe vuil onze motorhomes waren door het opspattende water van de grintweg.

Om 17 u. kwamen we aan aan ons einddoel van vandaag: Hällingsåfallet. Dit is één van de langste watervallen van Zweden. De waterval gaat door een prachtige diepe kloof en stort 42 meter naar beneden. We maakten nog een kleine wandeling tot aan de waterval vooraleer we toe waren aan een aperitiefje en een lekkere spaghetti.