Wildernisroute, het ongerepte noorden

augustus 01, 2021

Zondag 1 augustus 2021

We vertrokken deze morgen om 10 u. Gisteren spraken we af om vanaf de overnachtingsplaats een wandeling te maken. Maar we veranderden het plan en reden verder naar het noorden.

Het noorden van Zweden is erg puur en ongerept. Deze regio behoort tot de regio Lapland. Lapland is de naam van het gebied dat de noordelijke delen van Noorwegen, Finland en Zweden omvat.

In Gäddede stopten we aan een winkel om de nodige ingrediënten te kopen om ’s avonds een bbq te doen. Even verderop hielden we halt aan een kerkhof waar we onze watertank konden bijvulen. Er zat zodanig veel druk op het water dat Nicolas een gratis douche kreeg.

Nicolas was reeds binnen om droge kledij aan te doen.

We verlieten de weg 342 en reden langs een smalle grintweg tot Viken. We genoten van de rit met zijn mooie uitzichten.

In Viken bezochten we de oudste kerk.

Hieronder vertaling van een folder die ik zag liggen in de kapel.

FROSTVIKEN EN ZIJN KERKEN

Een korte beschrijving

De parochie is ongeveer 4200 vierkante kilometer groot (bijna net zo groot als het graafschap Bohuslän) met ongeveer 800 inwoners waarvan 50 % in het hoofdgebied van Gäddede.

De eerste populatie van Frostviken waar de nomadische Sami en de eerste kolonisten in de jaren 1750 kwamen, de laatste voornamelijk uit Noorwegen in het westen en de parochie Ström en Alanäs in het zuiden. Frostviken werd in 1861 een eigen parochie en gemeente. In de jaren tussen 1746 en 1861 behoorde het tot de parochie van Föllinge Lapland en daarvoor tot de parochie van Lits.

In 1974 fuseerde de gemeente Frostvikens met de gemeente Strömsunds, en vanaf 2018 maakt de gemeente Frostvikens deel uit van de gemeente Strömsunds.

In de parochie zijn er, naast de belangrijkste parochiekerk in Gäddede, ook drie kapellen,

Viken, Ankarede och Sjoutnäset, die in deze map zal worden beschreven.

Vikens-kapel

Deze kapel was het eerste kerkgebouw dat in Frostviken werd gebouwd. De eerste kolonisten van Frostviken hadden langere tijd tevergeefs gewacht tot de kerkautoriteiten zouden beslissen waar de kerk en het kerkhof moesten worden geplaatst. Omdat er niets gebeurde besloten de veertien kolonisten om te beginnen met de bouw van de kapel in Viken in 1793, ze was klaar in 1799.

De kapel is gemaakt van hout met lambrisering aan de buitenkant en het dak is van shingles. De buitenkant is rood geverfd en de binnenkant is wit. De bouwmeester was Enar Persson uit Gorm (= Jorm- zie de inscriptie op een van de kerkbanken) die uit Noorwegen kwam en waarschijnlijk een Noorse kerk als model gebruikte, wat te zien is aan de stijl. Het altaarstuk, dat op zichzelf staat, is gemaakt en beschilderd door Jöns Asplund van Äspnäs in 1799. De kerkklokken weden gemaakt in respectievelijk 1795 en 1805. De kapel heeft 199 zitplaatsen.

Na het bezoek aan de kapel wandelden we nog even aan het strand achter de kapel.

Na de lunch reden we verder langs een grintweg naar de waterval Brakkåfallet.

Deze waterval ligt tussen Jormlien en Stora Blåsjön. De waterval is 18 meter hoog.

We reden verder naar Ankarede. Dit is een typisch Samisch dorpje. Het dorp is niet bewoond. Alleen tijdens hoogdagen zijn de lokale Sami aanwezig. Het is dus eigenlijk een traditionele Samische ontmoetingsplaats. Er staan diverse Samische huisjes en een Samische kerk.