Wildernisroute, het ongerepte noorden

 Donderdag 5 augustus 2021

 

We vertrokken deze morgen om 9.45 u. van de mooie overnachtingsplaats. 

De gps werd ingesteld naar Borgafjäll en al rijdend zien we waar we halt houden. 

 

Onze 1^ste stop was in Högland. Er zou hier een openluchtmuseum zijn. We vonden geen aanwijzingsborden. Plotseling stond er een man naast ons. Hij vroeg spontaan of we iets zochten. Op zijn aanwijzing vonden we dan toch het museum. 

 

Högland is een zeer schilderachtig dorp met een oude oorsprong en cultuur. Het dorp ligt bij Långseleån op minder dan 50 km van Dorotea langs de Kunstweg zeven rivieren. 

In het openluchtmuseum vindt men de oude waterzaag, deze is waarschijnlijk al in de jaren 1850 gebouwd volgens beschikbare bronnen. Hij fungeerde eerst als framezaag en het tijdstip van de overstap naar een cirkelzaag is nog niet bekend. De zaag werd ongeveer 100 jaar gebruikt tot het midden van de jaren vijftig, toen de goot werd gesloopt.

In 1980 werden zowel de goot als het waterrad gerepareerd en kon de zaag weer als vanouds gebruikt worden. In hetzelfde jaar werd de blokhut gebouwd en in 1981 werd de rooksauna gebouwd.

In de zomer tijdens de maand juli wordt een grote lokale dag gevierd in de zagerij in Högland, wanneer oude tradities "weer tot leven komen".

Timmerkojan: vertaling Google Translate 

 

De blokhut werd in 1981 in het thuisland gebouwd, het frame werd geschonken door Ivan Ottosson. Op het moment dat het ging, woonden zowel de fellers als de chauffeurs in de hut tijdens de winter terwijl het kappen aan de gang was. 16 mannen werden ondergebracht in de hut. Toen het tijd was om te eten, werd het donker in de hut omdat iedereen een koekenpan had om varkensvlees te bakken, een houtskoolbroodje of "droger" te bakken (net als een houtskoolbroodje maar het bevatte suiker)

 

Eddy maakte nog een praatje met een ex-inwoner van het dorp. Hij woont nu in het zuiden en kocht hier in zijn geboortedorp een zomerhuisje. Hij zei dat hij medeverantwoordelijk is voor de leegloop van de dorpen. De meeste cafés en restaurants zijn gesloten.

Even later stopten we aan een kunstwerk. 

Hemelse ontmoeting

Hier op de plek waar de buizerd danste, ontstond het idee voor de ronde kamer die als een reuzenvogelei oprijst tussen de keien op de open plek. Een opening in de betonnen schil nodigt uit om in de 17 ton zware en klassiek strakke vorm te stappen. Buiten wordt de gewonde natuur achtergelaten, de ogen vinden rust in de gewelfde hal waar de muren kleuren van het blauw van de zee naar de lucht. In de cirkelvormige opening hierboven zien we de wolken dwalen, het ondoorgrondelijke blauw of misschien een dansende buizerd. Het kunstwerk werd ingehuldigd op 23 oktober 1998 en bevindt zich op een kleine heuvel, 55 km ten westen van Dorotea en 5 km ten westen van het dorp Högland. 

Artiest: Solfrid Mortensen

Onze volgende stop was in Risbäck. Hier zou een openluchtmuseum zijn. We vroegen ons af waar het was. Een voorbijganger zei: alles is hier museum 🙈. 

We wandelden dan maar naar de kerk en het kerkhof. 

 

Om 14.30 u. waren we reeds op onze eindbestemming. Er was echter niets te beleven in Borgafjäll. 

We zagen plots een het gelegenheid waar men een kop koffie of een ijsje kan kopen. Het was open, maar de eigenaar was niet te bespeuren. We vertrokken dan maar zonder iets te kunnen kopen. 

 

We stellen de gps in naar Norråker. 

 

Onderweg spotten we nog een kunstwerk. 

 

Opbrengst
Het startpunt voor het kunstwerk ligt in de omgeving van Borgafjäll. De materiaalkeuze steen vertegenwoordigt de heilige berg Borgahällan en er is het daksilhouet van Ralph Erskines Hotell Borgafjäll. Bovenal wil de kunstenaar de geschiedenis en verhalen die tot het lokale Sami-cultureel erfgoed behoren, belichten. Sami zijn al heel lang in het gebied en het glas is gevormd op basis van het frame van een Sami-trommel die werd gevonden in een moeras in het Voernese Sami-dorp. 
Wie heeft de trommel daar verstopt, voor hoe laat en waarom? 

De inhuldiging van het 13e kunstwerk vond plaats in Borgafjäll op 17 augustus 2013. Er is ook een informatiebord over het kunstwerk in zowel Zweeds als Zuid-Sami. 
Artiest: Monica L Edmondson

In Risbäck gaan we rechtsaf en volgden de onverharde weg.

Ruimte waar de rendieren samengedreven worden door de Sami.  

In de herfst worden alle rendieren, die in de zomer in de bergen hebben doorgebracht, verzameld. Bij de verzamelplaats kunnen de Samische hun eigen rendieren weer ‘terugvinden’. Nadat ze allemaal zijn verzameld lopen ze via een speciaal poortje in de gereedstaande aanhanger. Daarna neemt de Sami zijn eigen rendieren mee naar hun winterverblijf. 

Na een rit op een onverharde weg kwamen we kwart na vijf aan op de plaats waar we de nacht gaan doorbrengen. Martine vond opnieuw  een prachtige locatie. 

 

Vandaag reden we 185 kilometer.