De Camargue: Les Saintes-Maries-de-la-mer

 Woensdag 13 oktober  2021

Deze voormiddag bleven we op de camperplaats. We namen een douche, ruimden wat op. Ik deed wat voorbereidingswerk voor de Halloween Nocturne in onze gemeente. 

 

We wensten onze vriend Nicolas proficiat voor zijn verjaardag. 

 

Om 13.15 uur stonden we paraat om de Mistral te trotseren en richting zee te fietsen. 

We fietsten naar de aanlegkade voor een minicruise op ‘Le Petit-Rhône’. We vaarden aan boord van de TIKI III, van de monding van Le Petit-Rhône tot aan de Bac du Sauvage. 

Bij Fourques, een klein dorpje boven Arles splitst de Rhône zich in twee delen. Een deel de Grote-Rhône, mondt iets verder naar het oosten uit in zee bij Port-Saint-Louis-du-Rhône. Het andere deel, de Petit-Rhône, stroomt hier de zee in. 

De Petit-Rhône heeft een lengte van 68 km, de breedte varieert tussen 80 en 150 meter, de diepte ligt tussen 2 en 15 meter. 

Vanaf de monding tot de brug van Sylvéréal, ongeveer 20 km valt de Petit-Rhône onder beschermd gebied van het “Parcours Régional de Camargue”. 

 

Op de foto hierboven ziet u Tamarindes, een kleine robuuste boom, typisch voor de Camargue en goed bestand tegen de krachtige Mistral, de zeewind en de zoute aarde. Vóór de Tamarindes ziet u bosjes riet. 

Hierboven ziet u kleine huisjes, weekend- of vakantiehuisjes. Ze worden Cabanons (hutjes) genoemd. Het visnet op de foto heet ‘carrès’ of ‘carrelet’ (vierkant net of totebel). Deze netten laat men zakken tot de bodem van de rivier en worden snel weer omhoog gehaald. Men kan er zoetwatervis mee vangen maar ook zeevissen die de Petit-Rhône op zwemmen. 

Het zijn alleen sportvissers die deze manier van vissen beoefenen. Ze vangen veel voorns, karpers, baarzen, snoekbaars, harder, zeebaars en soms enkele zeetongen en scholletjes. 

Op de foto’s hierboven heeft de schipper hooi voorzien om de kudde stieren en paarden te lokken. De gardian (veehoeder) is gelukkig niet bezig met zijn ‘Sieste’. De stier van de Camargue heeft hoorns in de vorm van een harp met de punten naar boven. Hij weegt tussen de 200 en 300 kg en wordt met name gefokt voor de camargue-stierenspelen: strijd waarbij Raseteurs (mannen in witte kleding) proberen de Cocarde (strikje tussen de horens van de stier te pakken te krijgen met behulp van een soort lans met punthaak. 

De Camargue stier wordt nooit in de arena gedood en is niet te verwarren met de Spaanse stier, een vechtstier die bij het stierenvechten wordt gebruikt. De Spaanse stieren hebben hoorns die naar voren steken en wegen tussen de 500 en 700 kg. 

 

Hierboven keken we naar enkele stieren uit een kudde van 250 stieren. Deze stieren leven het hele jaar buiten. 

Er liggen talloze boomstammen aangespoeld op de oevers, deze worden bij extreem hoogwater in de winter neergehaald en verplaatsen zich met de stroming van de Petit-Rhône. Het kan maanden of zelfs jaren duren voordat ze bij de monding uitkomen en in zee verdwijnen, soms liggen er ook op de mooie stranden van de Camargue. 

 

Na de boottocht fietsten we terug naar Les Saintes-Maries-de-la-Mer. 

Daar aangekomen kozen we een leuk en zonnig terrasje uit om iets te drinken. Na enkele aperitiefjes te hebben gedronken was het tijd om te gaan dineren. 

Côte de taureau / Parrillada de la mer. 

Bedankt voor het lezen van mijn blog.

Een reactie plaatsen vind ik leuk.