Spanje deel 11

 

Van Ardales naar Sevilla.

 

Maandag 10 oktober 2022.

 

Deze morgen moesten we heel vroeg opstaan. Reeds om 6.30 uur ging de wekker. We hadden slechts één uurtje om ons te wassen, aan te kleden en ontbijt klaar te maken om mee te nemen; het was nog te vroeg voor ons om te ontbijten. 

 

Om 7.30 uur reden we mee met de motorhome van onze vrienden naar het bezoekerscentrum voor de wandeling van ‘el Caminito del Rey’.  We waren 15 minuutjes vóór acht op de ontmoetingsplaats waar we de autobus moesten nemen naar de el Caminito del Rey. De parking was nog afgesloten. Er was personeel te zien op de parking doch de parking bleef dicht. Ik stapte uit en vroeg wanneer we op de parking mochten. Ik dacht dat ik dit aan een werknemer vroeg, maar het was ook iemand die in de, ondertussen lange rij, stond te wachten. Blijkbaar moest er gewacht worden tot de bus en de persoon met de sleutels arriveerde. 

 

File op de rotonde.

Op de bus moet men in Spanje nog steeds een mondmasker dragen. Na een korte rit kwamen we aan de start van ‘el Caminito del Rey’. 

 

Geschiedenis van deze ‘el Caminito del Rey:

In 1901 ontstond de behoefte aan een pad om spullen tussen de Chorowatervallen en de Gaitanejowatervallen te transporteren voor de bouw en het onderhoud van de hydraulische centrales aan beide kanten van de watervallen. Na vier jaar werken werd in 1905 het pad geopend. In 1921 gebruikte Alfons XIII van Spanje het pad om de dam Conde del Guadalhorce te openen, waarna het pad bekend werd onder zijn huidige naam el Caminito del Rey: het Koningspad.

 

El Caminito del Rey, ofwel het weggetje van de koning, is een wandelpad in Andalusië, Zuid-Spanje zo'n 60 km ten noorden van Malaga. Het wandelpad is 7,5 kilometer lang (inclusief aanlooproutes) door de Desfiladero de los Gaitanes kloof. El Caminito droeg ooit de titel van het gevaarlijkste wandelpad in Europa, en één van de gevaarlijkste ter wereld.

 

Bij de start van de wandeling kreeg iedereen een helm om op het hoofd te zetten.

Tegenwoordig is deze wandeling niet meer gevaarlijk, zelfs mensen met hoogtevrees hoeven geenszins schrik te hebben om deze wandeling te maken. Af en toe was het oude pad nog zichtbaar en op de meeste plaatsen was het nieuwe pad bovenop het oude pad aangelegd.

Na aankomst in El Chorro deponeerden we onze helmen in de verzamelbak en namen we plaats op een terrasje en dronken een lekkere cortado en daarna een frisse cerveza.

Hierna moesten we nog een halve kilometer wandelen tot aan de bushalte. Toen we terug aan het bezoekerscentrum, dat zowel gisteren als vandaag gesloten was, reden we mee met onze vrienden die ons terugbrachten naar de plaats waar we hadden overnacht. 

 

Na onze lunch vatten we de rit aan naar Sevilla. 

 

We wandelden naar het centrum in en gingen dineren. Na het avondeten kuierden we door de stad. Om 00.50 uur waren we terug aan onze motorhomes. 

We reden vandaag 163 kilometer.