Spanje deel 17

Van Guadalupe naar Malpartida de Plasencia. 

 

Maandag 17 oktober.

 

Na het ontbijt vertrokken we naar el Viaducto de Guadalupe. We parkeerden onze motorhome en wandelden langs een paadje tot aan de brug. De grootsheid van het viaduct is indrukwekkend. De omgeving is een spectaculair bos met een ongelofelijke biodiversiteit. Het viaduct wordt gebruikt als doorgangsplaats voor de pelgrims en wandelaars die de reis naar Guadalupe maken.

In de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw werd, in opdracht van Generaal Franco, een spoorlijn goedgekeurd die Badajoz, Madrid en Huelva zou verbinden, door de dorpen Villanueva de la Serena en Talaverade la Reina. De wilde uitlopers van de Sierra de las Villuercas vormden een obstakel dat onoverkomelijk bleek en waardoor het prestigeproject van Franco drie decennia na de start werd stopgezet. Ter herinnering aan dat mislukte project hebben we vandaag een grandioos viaduct bij de poorten van Guadalupe, dat de Guadalupejovallei van het ene uiteinde naar het andere oversteekt.

 

Na de wandeling over de brug reden we via de EX-118 en de EX-386 richting Nationaal Park van Monfragüe. Daar komen we terug samen met onze vrienden.

In Castañar de Ibor, reden we over de ‘El Río Ibor’, veel water was er niet te zien in  ‘El Río Ibor’.

We tankten in Deleitosa en kochten een stokbrood voor de lunch. Rond 15 uur vertrokken we richting "el Parque Nacional de Monfragüe". Een half uurtje later ontvingen we bericht van onze vrienden waar ze precies geparkeerd stonden. Vooraleer we bij hen waren hielden we halt aan ‘El Salto del Gitano’, een van de beste plekken om vogels als de monniksgier te spotten. Op mijn foto’s moet je heel goed kijken om de vogels te zien. Deze plaats zullen we morgen opnieuw bezoeken. 

Onze vrienden vertelden ons, dat aangezien de bussen niet rijden op maandag, ze het traject van de parking tot aan El Castillo de Monfragüe te voet aflegden.

We verplaatsten ons naar de locatie waar ze de vorige nacht verbleven; net buiten het Nationaal Park. In een Nationaal Park mag er niet overnacht worden.

Tijdens het aperitief en de maaltijd kregen we bezoek van een hond.

Plots stopte een auto van de parkwachters van het Nationaal Park. Ze deelden ons mee dat we op die locatie niet mochten overnachten. Ik deed nog een poging door te zeggen dat we teveel gedronken hadden en dat de Guardia Civil gepasseerd was zonder ons aan te manen om te vertrekken. Ze wilden ons begeleiden tot aan een camping. Wij waren nochtans duidelijk buiten de grenzen van het Nationaal Park en toch wilden ze ons escorteren naar een commerciële parking, 10 kilometer verderop. 

We bleven zitten en ze reden weg. Ze vermaanden ons nog eens om ons binnen de twee uur te verplaatsen. Na de afwas besloten we toch maar om nog wat verder te rijden. Op een privéparking van een restaurant kunnen ze ons niet wegjagen. We staan geparkeerd om te overnachten in Malpartida de Plasencia, op de parking van restaurant Las Habazas. Volgens de park4night-app bieden de eigenaars van het restaurant hun parking gratis aan aan motorhomereizigers. Op maandag en dinsdag is het restaurant echter gesloten, zodat we daar niets konden eten of drinken. Indien we woensdag nog in deze regio zijn zullen we hier komen dineren.

We reden vandaag 161 kilometer.