Spanje deel 18

 

Malpartida de Plasencia. 

 

Dinsdag 18 oktober 2022.

 

Deze morgen namen we afscheid van onze vrienden.  Zij rijden vandaag nog naar Ávila en zij keren dan huiswaarts. Wij zullen nog twee of drie dagen langer in Spanje blijven vooraleer ook wij terugkeren naar huis. 



Wij reden deze morgen naar Plasencia, in de provincie Cáceres, om LPG te tanken. Daarna reden we naar ‘El Centro de Visitantes Norte del Parque Nacional de Monfragüe’.  Van 11.45 uur tot 14 uur verbleven we in dit bezoekerscentrum. Zowel binnen als buiten werden we ondergedompeld in alles wat er in El Parque Nacional te zien is. Op de foto’s hieronder van binnen en buiten het centrum ziet u dat er enorm veel infoborden te lezen zijn. Het was onmogelijk om dit allemaal in twee uur te lezen. Daarom heb ik er foto’s van gemaakt om thuis te lezen; het zal ook een goede oefening zijn om mijn Spaans nog te verbeteren.


Hieronder een foto van de kurkeik. Terwijl we door het binnenland van Extremadura reden zagen we deze bomen, zover het oog reikt, kilometer na kilometer.





















 

Cigüeña negra, de zwarte ooievaar links op de foto.

De zwarte ooievaar (Ciconia nigra) is een vogel uit de familie van de ooievaars. Hij lijkt op de ooievaar, maar is bijna geheel zwart en houdt er een veel meer verborgen leefwijze op na.

 



Dit park combineert korte wandelingen met langere wandelingen. Er zijn heel wat uitzichtpunten voor het spotten van vogels. Dit park laat zich niet in één dag bezichtigen. Dus verblijven we morgen ook nog in het park. De toegang tot het nationaal park is immers gratis.


Na het bezoekerscentrum passeerden we de camping, waar de parkwachters ons gisteren naartoe wilden escorteren. We stopten om in het restaurant van de camping te lunchen. Voor € 11 per persoon aten we ‘el menu del día’; voorgerecht, hoofdgerecht en dessert. 


 





Hieronder een foto van onze route door het park. We stopten aan elke ‘mirador’ en genoten van de mooie fauna en flora. 


Onze route: roze gekleurd.
 






















Op een bepaald moment stonden we bijna oog in oog met een hert. Het dier was helemaal niet schuw. 

 



Toen we het park uitreden zocht ik een overnachtingsplaats. We besloten terug te rijden naar de plaats waar we de vorige nacht ook stonden. 


 

We reden vandaag 75 kilometer. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Spanje deel 21

Spanje deel 22

Van Treigny naar Beine