Spanje deel 3

 Van Crampagna naar Torrent. 

Zondag 2 oktober 2022

Na het ontbijt maakte ik een korte wandeling terwijl Eddy de ruitensproeiervloeistof aanvulde en de ruiten proper maakte. We genoten wat van de warme ochtendzon. 

We vertrokken richting Andorra en besloten om de N20 verder te volgen. In Tarascon-sur-Ariége wordt de N20 een 2-vaksweg i.p.v. een 4-vaksweg. Vanaf L’Hospitalet-près-l’Andorre volgden we de N22 tot aan de grens. 

Op de grens van Frankrijk en Andorra ligt het dorp El Pas de la Casa. We genoten tijdens de rit van de mooie uitzichten. 

Andorra, officieel het Prinsdom Andorra, is vooral afhankelijk van toerisme en zijn status als belastingsparadijs. Andorra is geen lid van de Europese Unie. De officiële taal is Catalaans. 

Net vóór we het land verlieten stopten we om te tanken en liepen ook eens binnen in een grootwarenhuis. Hier verwacht men duidelijk veel toeristen  met een motorhome: een speciale gratis parking voor dag en nacht met de nodige voorzieningen van loospunten, ook gratis water ter beschikking. 

Na de broodnodige boodschappen zette ik alles mooi op zijn plaats. En nu maar hopen dat we niet moeten stoppen aan de douane. 

We vertrokken om 16.30 uur; slechts drie kilometer tot aan de grens met Spanje. Maar na een halve kilometer rijden stonden we al in de file. Stapvoets tot aan de grens, motorhomes, caravans en bussen moesten allemaal aan de kant. Toen het eindelijk onze beurt was, om te zeggen dat we niets aan te geven hadden, vroeg de man nog eens: ¿Nada a declarar?  ¿no alcohol?  ¿no cigarrillos?  ¿vino? ¿dinero? Eddy moest uitstappen en de woningdeur openen. De man bleef mooi buiten staan en hij wees naar de kastjes in het keukentje, hij wou weten wat er in die kastjes zat. Dankzij enkele jaren avondlessen Spaans kon ik alles mooi vertalen. Toen wou hij weten welke onze reisplannen waren. Toen we eindelijk mochten vertrekken wenste hij ons nog een ‘buen viaje’ goede reis.

Om 17.30 uur konden we onze reis verderzetten. De buitentemperatuur bedroeg nog 27 graden. Met de zon op de voorruit was het zelfs te warm voor mij. Maar dankzij een vroeg verjaardagscadeau van mijn jongste dochter kon ik het hoofd koel houden 😎. 

Bedankt Natasja voor het cadeautje,
 het komt goed van pas 😎

Ondertussen vernamen we van onze vrienden, die 1,5 dag vroeger vertrokken waren naar Tabernas, plaats van afspraak op 3 of 4 oktober, dat ze even goeiedag gingen zeggen aan onze wederzijdse vrienden, die in Ciudad Quesada wonen. 

We volgden de N260 tot Adrall. Vanaf daar de C14 tot Alcover waar de C14 een expresweg wordt. In Villaseca namen we de A-7. 

Rond 20.45 uur hielden we een stop op de AP 7, de Autopista del Mediterráneo, om iets te eten en de beentjes te strekken. Één uurtje later reden we nog wat verder, we zagen het niet zitten om langs zo’n drukke weg te blijven staan om te overnachten. 

Nog even doorrijden dus zodat wij ook nog eens bij onze vrienden op bezoek kunnen vooraleer verder te rijden naar Tabernas. 

Om 22 uur verlieten we de regio Catalonië en reden de regio Valencia binnen. 

Precies om middernacht 🕛 stonden we geparkeerd in Torrent om de nacht door te brengen. 

Morgen nog 200 kilometer tot Ciudad Quesada en daarna verder naar Tabernas. 

We reden vandaag 570 kilometer.